Roemenie

Roemenië

unsplash_OpmBBY3mVt8.jpg

Algemeen
Roemenië, is een republiek in Zuidoost-Europa. De totale oppervlakte is 237.500 vierkante kilometer (waarvan 230.340 km2 land, 7160 km2 water) en Roemenië is daarmee bijna zes keer zo groot als Nederland.

Klimaat

unsplash_dnNZSdWQzFA.jpg

Roemenië heeft een gematigd landklimaat met zeer warme zomers, koude winters, een kort voorjaar en een langere, meestal milde herfst. Duidelijke regionale verschillen kenmerken echter het kustgebied, de laagvlaktes en de bergen. In het zuiden en aan de Zwarte-Zeekust is de jaarlijkse gemiddelde temperatuur 11°C, in de bergen maar 2°C.
In de zomermaanden juli en augustus kan het in de laagvlakten erg heet worden; dagtemperaturen van boven de 35°C zijn dan geen uitzondering. Dit is bijvoorbeeld het geval in de Donauvlakte waar ook de hoofdstad Boekarest ligt.
Aan de kust en in de bergen is het in de zomer veel aangenamer met gemiddelde dagtemperaturen van 22°C. Het aantal zonnige dagen is aan de Zwarte-Zeekust ongeveer evenveel als aan de Franse Middellandse-Zeekust.
s’ Winters, vanaf ongeveer november, waait meestal de koude noordoostelijke ‘crivat’. In de Karpaten is de gemiddelde wintertemperatuur -3°C, en er ligt van december tot maart een dik pak sneeuw. De neerslag kan in de Karpaten oplopen tot ca. 1400 mm per jaar, voor Boekarest bedraagt deze 580 mm per jaar. De minste regen valt aan de Zwarte-Zeekust. De natste maand is over het algemeen juni.
De gemiddelde maandtemperatuur in Boekarest is –2,8°C in januari en 22,9°C in juli; voor Cluj in het noordelijke Transsylvanië is dit respectievelijk –4,4 en 18,9°C.
In het noorden overwegen oostenwinden, in het zuiden winden uit het westen.

Economie

Tot het einde van de Tweede Wereldoorlog was Roemenië een agrarische natie waar het grootgrondbezit overheerste. Na 1945 werden er ingrijpende landhervormingen doorgevoerd en kwam er aan het grootgrondbezit een einde. Tot de omwenteling kende Roemenië een sterk centraal geleide economie. De productiemiddelen waren tot die tijd veelal in handen van de staat of waren collectief eigendom. In de jaren vijftig werden ook de kleine boerenbedrijven, de zware industrie en de banken genationaliseerd. Deze situatie duurde tot de omwenteling toen een proces van privatisering in gang werd gezet. Halverwege de jaren negentig van de vorige eeuw was de landbouwsector het verst gevorderd met de privatisering.
Van 1998 tot en met 2000 kende de economie van Roemenië een periode van grote recessie. Vanaf 2001 zat de economie weer in de lift met een groeicijfer van 5,3%. Roemenië werd in 2007 lid van de Europese Unie en kreeg sinds die tijd steun van de EU en het IMF om de economie te verbeteren. Het werkloosheidscijfer ligt al enkele jaren rond de 5%. De inflatie in Roemenië is, vergeleken met andere landen in deze regio, historisch laag. In 2013 werd er een gemiddeld inflatiecijfer van 1,6% gemeten (in 2000 nog 45,6%).
De koopkracht van de Roemeense bevolking zal de komende jaren toenemen door de economische groei en het verhogen van de inkomens van de armste bevolkingsgroepen door de overheid. Toch leeft op dit moment nog een kwart van de Roemenen onder de armoedegrens.

Agrarische sector

unsplash_DiI6XNi4hZA.jpg

Roemenië is nog altijd sterk agrarisch georiënteerd, ondanks de inspanningen van Ceausescu destijds om van zijn land een industriële samenleving te maken. De agrarische sector verschaft werk aan ca. 31,6% (2013) van de beroepsbevolking en genereert ca. 10,8% van het bruto nationaal product en daarmee is Roemenië nog steeds een van de meeste agrarische landen van Europa. Van de beschikbare landbouwgronden wordt 60% als akkerbouwland, 25% als weidegrond, 4% als wijngaarden, 6% als hooiland en 1,8% als boomgaarden gebruikt. De opbrengsten blijven al vele jaren achter bij de verwachtingen.
De akkerbouwgebieden zijn: Dobrogea, de Banaat, de Voor-Karpaten, Zevenburgen, Klein Walachije en Maramures. De voornaamste producten zijn: graan, aardappelen, peulvruchten, suikerbieten, maïs, vlas, fruit (o.a. pruimen voor de bekende pruimenjenever of “tuica”), rijst en wijn.
De zonnebloemproductie vertoont een constante groei door de grote vraag naar zonnebloemolie vanuit het buitenland. De veehouderij onderging de laatste dertig jaar ingrijpende veranderingen. De van oudsher rondtrekkende herders in de Karpaten werden gedwongen zich te vestigen.

Na 1989 is het aantal runderen in Roemenië sterk afgenomen door de sluiting van grote coöperatieve boerderijen. Daardoor wordt er steeds meer rundvlees uit het buitenland geïmporteerd. Er is ook veel aandacht besteed aan de varkenshouderij. De visserij geschiedt op rivieren, meren, vijvers en kunstmatige meren bij waterkrachtcentrales en ook visvangst op de Zwarte Zee speelt sinds de laatste jaren een steeds belangrijkere rol. Ongeveer 28% van het oppervlak is met bos bedekt. In het bijzonder zijn de zuidelijke en oostelijke Noord-Karpaten zeer bosrijk. De bosexploitatie is een belangrijke bron van inkomsten in deze gebieden.

Enkele kenmerken

Verwachting stijging landbouwgrond
Laag kennisniveauEuropese Unie
Jjuridische zekerheid en infrastructuur
Bureaucratie
Uitdaging infrastructuur en afzet
Veel ruimte in landbouwgrond en vergunningen
Taal barrière